Urzędy skarbowe wciąż mają problem z określeniem katalogu usług, których koszty objęte są limitem, o którym mowa w art. 15e Ustawy o CIT. Fiskus podchodzi do przepisów zbyt restrykcyjnie i ogranicza możliwość rozpoznania jako kosztów podatkowych m.in. wynagrodzenia za usługi pośrednictwa handlowego. Komentarz Marka Kończaka, Associate w Kancelarii Ożóg Tomczykowski dla portalu prawo.pl

„Dodatkowo wytknąć należy organowi naruszenia procedury (takie jak np. dopowiadanie sobie stanu faktycznego poprzez uznanie, że pośrednik będzie promował mocodawcę, reklamował go, wskazywał miejsca nabycia jego produktów, itp., mimo że to nie zostało nigdzie wskazane przez podatnika w opisie stanu faktycznego), jak również przywoływanie orzecznictwa nie mającego jakiekolwiek znaczenia dla sprawy (por. wyroki TSUE w sprawach C-68/92, C-69/92 i C-73/92 wydane na gruncie zharmonizowanego podatku VAT, podczas gdy kwestia podatków bezpośrednich jest kompetencją wyłączną państw członkowskich i orzecznictwo TSUE ma do nich zastosowanie jedynie wyjątkowo) – wskazuje Marek Kończak.”

Artykuł można przeczytać na portalu prawo.pl