29 stycznia 2018 r. Minister Finansów opublikował interpretację ogólną dotyczącą obowiązujących od stycznia 2017 r. przepisów o cenach transferowych (interpretacja ogólna z dnia 24 stycznia 2018 r., nr DCT.8201.1.2018DCT.8201.1.2018).

Interpretacja ogólna MF dotyczy:

• sposobu ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji jednego rodzaju / innych zdarzeń jednego rodzaju,
• sposobu ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji zawieranych z różnymi podmiotami powiązanymi,
• obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej,
• ustalenia transakcji jednego rodzaju.

Sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji jednego rodzaju / innych zdarzeń jednego rodzaju

Zgodnie z treścią interpretacji ogólnej, próg dokumentacyjny odnoszący się do wartości transakcji lub innych zdarzeń należy odnosić osobno do każdego rodzaju transakcji lub do każdego rodzaju innego zdarzenia. W konsekwencji, jeżeli wartość danego, jednego rodzaju transakcji (innych zdarzeń) nie będzie przekraczać tego progu, to podatnik nie będzie miał obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej dla takiego rodzaju transakcji (innych zdarzeń). Minister podkreślił, że jednym z celów nowelizacji obowiązujących do końca 2016 r. przepisów w zakresie cen transferowych było m. in. skoncentrowanie się na transakcjach istotnych ekonomicznie, mających wpływ na wysokość dochodu podatnika.

Sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji zawieranych z różnymi podmiotami powiązanymi

Jak wskazał Minister Finansów, w celu ustalenia obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej podatnik jest zobowiązany do odniesienia progów transakcyjnych do wartości stanowiącej sumę wartości transakcji jednego rodzaju lub innego zdarzenia jednego rodzaju zawartej z poszczególnymi podmiotami powiązanymi, a nie do wartości transakcji jednego rodzaju z jednym konkretnym podmiotem powiązanym.

Taka interpretacja przepisów prowadzi do wniosku, że:

• różne rodzaje transakcji traktowane są rozłącznie na potrzeby określania progów, 
• jeżeli jeden rodzaj transakcji realizowany jest z więcej niż jednym podmiotem powiązanym, to sumuje się wszystkie rozliczania jednego rodzaju dla określenia obowiązku.

Obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej

Minister zaznaczył, że obowiązek dokumentacyjny spoczywa tylko na podmiotach dokonujących transakcji z podmiotami powiązanymi (bądź podmiotami mającymi siedzibę w tzw. rajach podatkowych).

Ustalenie transakcji jednego rodzaju.

W interpretacji ogólnej Minister wyjaśnia również jakie czynniki są determinujące przy ustalaniu transakcji jednego rodzaju. Bowiem to po stronie podatnika leży prawidłowe określanie jednego rodzaju transakcji (lub jednego rodzaju innych zdarzeń). Zdaniem Ministra, jeżeli główne parametry transakcji, istotne z punktu widzenia cen transferowych, takie jak np. istotne funkcje, aktywa, ryzyka, a także sposób kalkulacji ceny, istotne warunki płatności, itd., są do siebie zbliżone, to poszczególne przepływy pieniężne powinny być agregowane do jednego rodzaju transakcji (lub jednego rodzaju zdarzenia). Niedopuszczalne jest bowiem sztuczne dzielenie transakcji jednego rodzaju (lub zdarzenia jednego rodzaju) na kilka mniejszych quasi-transakcji w celu uniknięcia obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej.

Pełna treść interpretacji jest dostępna na stronie Ministerstwa pod linkiem.