Od 20 marca 2020 r. obowiązywał w Polsce stan epidemii. Dnia 12 maja 2022 r. został on zniesiony Rozporządzeniem Ministra Zdrowia w sprawie odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (dalej: „Rozporządzenie odwołujące”). Tego samego dnia Rozporządzeniem Ministra Zdrowia w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego (dalej: „Rozporządzenie ogłaszające”) został ogłoszony na terenie Polski stan zagrożenia epidemicznego.

Zniesienie stanu epidemii nie jest równoznaczne ze zniesieniem stanu zagrożenia epidemicznego. Ma to swoje odzwierciedlenie w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”), jak i podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PIT”), bowiem istnieją terminy, które zostały zawieszone na czas trwania epidemii i zagrożenia epidemicznego oraz takie, które zostały zawieszone tylko na czas trwania epidemii. Poniżej zostaną przedstawione obydwie sytuacje. 

  1. Terminy zawieszone na czas trwania epidemii oraz zagrożenia epidemicznego, które zostały ustalone w Ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 i innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: „Ustawa”) i które ulegną odwieszeniu dopiero w wyniku zniesienia zagrożenia epidemicznego.
  2. Terminy wprowadzone na czas trwania epidemii i zagrożenia epidemicznego, które zostały odwieszone
    w związku ze zniesieniem stanu epidemii mają swoją podstawę w Ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”).
  3. Terminy wprowadzone na czas trwania epidemii i zagrożenia epidemicznego, które zostały odwieszone
    w związku ze zniesieniem stanu epidemii mają swoją podstawę w Ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa o PIT”).
  4. W przypadku Ustawy o PIT zmianie uległy nie tylko niektóre terminy, lecz również limity zwolnienia od podatku dochodowego.

Więcej informacji w PDF.